Kino to jedno z najważniejszych miejsc kulturalnych w każdym mieście, a Tarnów, podobnie jak inne polskie miasta, ma swoją unikalną historię związaną z narodzinami kina. Pierwsze stałe kino w Tarnowie, które zapisało się na kartach historii, nosiło nazwę Teatr „Apollo” i miało swój początek w 1911 roku.
Kino „Apollo” powstało na skrzyżowaniu ul. Nowy Świat z ulicami Chyszowską (dzisiaj I. Mościckiego) i Żabnieńską (obecnie J. Sowińskiego). W miejscu tym przebudowano dom należący do spółki Artura Marguliesa i Ignacego Maschlera, według projektu autorstwa dwóch znakomitych architektów: Augustyna Tarkowskiego i Maksymiliana (Maurycego) Eichorna. Początkowy projekt przebudowy zatwierdzono w kwietniu 1911 roku, a już w czerwcu tego samego roku zapadła decyzja o przekształceniu budynku w secesyjny kinoteatr, zgodnie z nowym projektem Eichorna.
„Apollo” był drugim stałym kinem w Tarnowie, otwartym 19 sierpnia 1911 roku. Pierwsze kino, nazwane „Edison” (później „Helios”), powstało kilka miesięcy wcześniej na zlecenie fabrykanta cukierków Hermana Izraelowicza. „Apollo” szybko stało się popularnym miejscem rozrywki i kultury, oferującym tarnowianom możliwość obcowania z nową formą sztuki – kinematografem. ,Apollo” było pierwszym kinem w Tarnowie, w którym już w 1931 roku zaczęto wyświetlać filmy dźwiękowe.
Niestety, kino „Apollo” nie miało łatwego życia. Wybuch I wojny światowej przyniósł miastu, a w szczególności kinoteatrowi, wiele nieszczęść. W listopadzie 1914 roku Tarnów został zajęty przez wojska rosyjskie, co miało tragiczne skutki dla „Apolla”. Właściciel kina, Wilhelm Lichtblau, opuścił miasto przed nadejściem Rosjan, a opuszczony budynek został splądrowany i zniszczony. Podłoga, drzwi oraz ekran kina zostały spalone, a sala kinowa zamieniona w stajnię dla koni.
Podczas kontrnatarcia wojsk austro-węgierskich, które miało miejsce w 1915 roku, centrum Tarnowa znalazło się pod ostrzałem, a kino „Apollo” zostało doszczętnie zniszczone. Mimo że większość centrum miasta oszczędzono, budynek kina uległ poważnym zniszczeniom.
Odbudowa i dalsze losy
Po zakończeniu działań wojennych Wilhelm Lichtblau podjął się odbudowy kina „Apollo”. Choć udało się przywrócić funkcjonalność budynku, nie odtworzono jego oryginalnej, secesyjnej elewacji. Kino wznowiło działalność, jednak wejście do budynku znajdowało się teraz od strony południowej, od placu u zbiegu ulic Chyszowskiej i Nowy Świat, a wyjście – od strony północnej przez podwórze.
W czasie II wojny światowej kino „Apollo” przeszło kolejną przemianę – okupacyjne władze niemieckie nadały mu nową nazwę „Ostland”, a przyległe ulice otrzymały niemieckie nazwy. Po zakończeniu wojny kino przywrócono do dawnej świetności, zmieniając jego nazwę na „Krakus”.
Kino „Krakus” działało przez wiele lat, stając się częścią tarnowskiego krajobrazu kulturalnego. Jednak w latach 90. XX wieku, w obliczu zmian społeczno-gospodarczych, kino przestało funkcjonować. W 1998 roku budynek został wyburzony, a w jego miejscu powstał nowy obiekt pod nazwą „Krakus”, choć już nie jako kino, lecz jako nowoczesny budynek, zbudowany przez kielecki „Exbud”.
Historia kina „Apollo” to świadectwo przemian, jakie zachodziły w Tarnowie na przestrzeni XX wieku. Od triumfalnego otwarcia, przez wojenne zniszczenia, aż po powojenną odbudowę – kino to było miejscem, które przez wiele lat dostarczało tarnowianom rozrywki i emocji. Dziś pozostaje jedynie wspomnieniem dawnych czasów, zapisanym w pamięci miasta.
